جینۍ د خدای او د رسول ومنه پۀ دې خبرو باندې تیږه کېږده خپلې نازکې شونډې څله سېزې بس پۀ سندرو باندې تېږه کېږده څۀ تۀ پۀ ساندو کې سندرې لرې زما د زړۀ تارونه زور نۀ لري درخو د ژوند رباب به مات کړې زما تۀ به خبره شې چې شور نۀ لري ماته به نۀ وایې چې اور شو وطن د ګل پۀ پاڼو افسانې سوي دي ماته به نۀ وایې چې مړه شو نرګس هاغه د سترګو میخانې سوي دي مه وایه دا چې اوس د جونو میره ځي د همزولو پۀ خازو پرېوځي چې ائېنې نه یې حیا کوله اوس د ابلیس پۀ دروازو پرېوځي تۀ جادوګره یې منم شاعرې تۀ پۀ الفاظو کې رنګونه کرې څومره پۀ ناز او پۀ انداز باندې حساسو زړونو کې اورونه کرې ستا ارادې له تاترې نه لوړې ستا به لاسونو ته اسمان راشي خو دا زما پۀ زړګي نۀ ځائېږي چې پۀ ښایست دې امتحان راشي موږ غریبان یو مونږه هیڅ نۀ لرو تۀ د وطن خوبونه څله وینې په کربلا کې ټوکېدلی ګل یې بیا د ګلشن خوبونه څله وینې د پرهر زړۀ رڼا ته ژوند تېروه دا رنګینه نړۍ زموږه نۀ ده پۀ ماشوم زړۀ باندې دې زور تېر که دغه ښایسته ګوډۍ زموږه نۀ ده درومي لعلونه د خزان لوڼو ته تۀ همېشه هلته بهار غواړې د خپلو اوښکو د غمو په بدل د ننګرهار لپاره هار غواړې ستا په رڼا ستا په ښکلا مې قسم د هندوکش او د پامیر تاج یې تۀ په سپین غر کې د بزرګې څوکې د تاترې او د بونیر تاج یې بهار په خوب وینمه ؤبه خاندې رنګین ګومان دی خو یقین ورک دی سوال مې یواځې ځي په بره طرف له فرېښتو ځنې امین ورک دی لاس مې تر عرشه پورې نۀ رسېږي چې زۀ اجرونه ستا د ویر راوړم جنتي خوب چې په دوزخ کې وینې هغې ته ښکلی څه تعبیر راوړم ستا یزداني هیلې چې نۀ شي پوره د حورو چم کې دې طوفان راشي ستوري دې هم بیا نامراده اوسي پر دغه ځمکه دې اسمان راشي مصطفی سالک - @bamsibeyrek.khalid