زه د حالاتو په دارونو زانګم ته د چا زلفې بالشتونه غواړې زه د وختونو په انګار دېره یم ته د چا سرې شونډې ګلونه غواړې هغه چې مينې پورې ټوقې کوي ته په هغې سترګو کې کور لټوې ته له دي ښکلو خلکو مينه غواړي ته په دې مړو ایرو کې اور لټوې هغه په لاسو کې چې اور ګرځوي ته د هغې خلکو ګلونه غواړې هغه په هر ګام چې نفرت خوروي ته د هغو محبتونه غواړې زه د سپوږمۍ د رڼا تار رانيسم ته په تيارو ظلفو کي لارې ګورې زه د زهره تر کوره منډه وهم په تا درنې وريځ کړې سترګې تورې هغه چې هر منزل يې شپې ښکلوي هغه وجود مې ستا د لاسه شل دی هغه چې مرګ هم ورته ټوقه ښکاري هغه شعور مې ستا د لاسه شل دی زه د عمل د قافلو سره ځم ته د خيالونو په دنيا کې ګرځې زه په دې زمکه نوی ژوند ټوکوم تانه ځان هېر دی په هوا کې ګرځې زه د خاموشه غوټو خلې پرانيزم ته د بتانو خاموشۍ وړی يې زه د تقدير ګرېوان ته لاس اچوم ته خوږې خلې خوږې کوکۍ وړی يې زه د دروغو ګوډاګي ماته وم ته دروغژنو ته پناه ورکوې زه په رښتياو کافر شوی يمه ته دروغژنو له بقا ورکوې زه د ترخو غمونو زهر ګوټم ته شرابونه مېکدې يادوې زه په ډوډي پسې ټکري خورمه ته عشرتونه ميخانې يادوې زما او ستا دې تفرقې، دې فساد زما ځواني په زړه ارې ارې کړه زما او ستا دې اختلاف دې تضاد زما هستي په مينځ ټوټې ټوټې کړه رازه چی دواړه سره سوله وکړو رازه چې دواړه سره يو شو آشنا رازه چې دواړه يوه لار ونيسو رازه چې يو خواته په دو شو اشنا که زه او ته سره يو ځای شو اشنا دا منزلونه به مو ښپې ښکل کړي که ما او تا د شپې ګرېوان وشلوو سپين سحرونه به مو شپې ښکل کړي صاحب شاه صابر - @burhan_yousafzay