နှလုံးအိမ်မှာ Drama တွေကို အဝင်မခံတော့တဲ့နေ့ကစလို့ ကိုယ့်ကမ္ဘာဟာ ပန်းတွေပွင့်လာခဲ့တော့တယ် ။ သူက ငါ့ကို နာကျင်စေတာလို့ မတွေးတော့ပဲ ငါကိုယ်တိုင်က ခွင့်ပြုနေလို့ဆိုတာကို သိခဲ့တော့ ထပ်မနာကျင်စေဖို့ ကိုယ်တိုင် စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ် ။ ငါ့ကျမှ ဖောက်ပြန်ခံရတယ်ဆိုပြီး ငိုမိတဲ့နေ့က နယ်ပယ်အသီးသီးက အအောင်မြင်ဆုံး ၊ အလှဆုံး ၊ အထက်မြက်ဆုံးသူတွေလည်း ငါ့လိုဖောက်ပြန်ခံရတာပဲလို့ တွေးလိုက်တဲ့အခါ ဖောက်ပြန်ခံရခြင်းဟာ ကိုယ့်ကြောင့်မဟုတ်ဘူးလို့ သိလာခဲ့တယ် ။ သူ့စိတ်နဲ့သူကိုယ် သူနေချင်တဲ့သူကို ရွေးချယ်တာပဲလို့ နားလည်ပြီး … သူ့စိတ်ကို ထန်းချုပ်ချင်မိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲ အနေထိုင်တတ်ဖို့ သင်ယူဖြစ်တော့တယ် ။ ပင်ပန်းဆင်းရဲ လိုက်တာလို့တွေးပြီး စိတ်ဓာတ်ကျမိတိုင်း ကိုယ့်ထက် ဆိုးတဲ့ဘဝမှာ ကျင်လည်နေရတဲ့သူတွေ ထောင်သောင်းမကရှိနေတာကို ကြည့်ပြီး လိပ်ပြာမလုံဖြစ်လာမိတယ် ။ ကိုယ့်ရဲ့ မဖြစ်စလောက် နာကျင်ဆုံးရှုံးမှုလေးကို Trauma လို့ ခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး Drama ခင်းရမှာ ရှက်ပါတယ် ၊၊ ငါ့မို့လို ၊ ငါ့ကြောင့် ဆိုတဲ့ စိတ်ကို ဖျောက်ပြီး လူတိုင်း ကြုံးဖူးတာပဲလို့ တွေးလိုက်တော့ Drama ခင်းဖို့ မတွေးမိတော့ဘူး ။ ငါက နစ်နာသူပါ ၊ ငါကခံရသူပါလို့ Victim လုပ်နေတာထက် ငါကသန်မာတယ် ၊ ငါက ရပ်တည်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ထားတာက ပိုအမြော်မြင်ရှိတဲ့ အတွေးခေါ်ဆိုတာ သိလာတယ် ။ ဒီဘက်ခေတ်မှာ လူတွေရဲ့ ပင်ကိုယ်စရိုက်က ရက်စက်တတ်ပြီး ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်လုပ်တတ်ကြတယ် ၊၊ မျက်စိနဲ့ မမြင်နိုင်တဲ့ သစ္စာတရားကို အလေးမထားကြတော့ပဲ ရုပ်ဝတ္ထုတွေနောက်လိုက်ကြတဲ့ အပြစ်သားတွေများလာတယ် ။ ဒီလိုကမ္ဘာကြီးမှာ နာစရာရှိတိုင်း ငိုတတ်နေရင် ဘယ်တောခါမှ မအေးချမ်းရတော့ဘူး ဆိုတာ နားလည်တတ်လာတော့ အရာရာကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လက်ခံနိုင်လာတယ် ။ Drama တွေနည်းလာတော့ အမုန်းတရားတွေ မရှိတော့ဘူး ၊ ခွင့်မလွှတ်နိုင်တာတွေ မရှိတော့ဘူး ၊ ငိုစရာတွေ မကျန်တော့ဘူး ။ ဘဝထဲက နာစရာအတော်များများဟာ ကိုယ်က Victim role နဲ့ Drama ခင်းနေလို့ဆိုတာ သိတဲ့နေ့မှာ ဘာပဲကြုံရရ " Don’t do drama " လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဦးစွာပြန်ပြောပြီး ခပ်တင်းတင်းကျော်ဖြတ်လာခဲ့တယ် ။ ပြဿနာချင်း အခက်ခဲချင်း အတူတူ Drama Zone ထဲကနေ မရှုမြင်ပဲ ရင်ဘတ်ကို ကျယ်ကျယ်ထားပြီး ဆင်ခြင်ကြည့်တဲ့အခါ ပိုပြီးသက်သာမှာပါ ။ ဘဝမှာ ပိုပျော်နိုင်တဲ့သူက Drama ကင်းတဲ့သူတွေပဲ ။ Drama ကြိုက်တဲ့သူက ဘယ်တောမှ မလွတ်မြောက်တော့ဘူး အမြဲလောင်နေရတော့တာလေ ။ -#crd✅✅✅ Thar Htwe - - @zwelpyay