@zarakjan867: Lرانده نه وو دا خلک خامخا به پوهېدل زما او ستا چی یو بل ته رنګونه زئیرېدل کچه به و دا کار ولی پېغور پکښې د څه خه بل چاته خو نه وو خپل جانان ته می ژړل سرونو باندي وشولې څه بل شانتی کانی څه دلته پرېکېدل څه ټیټېدل څه خرڅېدل په زړونو کښې مې ځای کړلی دعا راته کوه زما د مئينتوب نه مخکښی چا درته کتل معصومې او ساده ښکاري ستا سترګې غلچکی اوستاذي دي ورځي ورله د زړونو تښتول زما دا بده ورځ او ستا دومره سخاوت ؟ چی ماته په خندا شوی که دې ما پوری خندل چی هر وخت مرور کړی په وړه خبره ځان عابده ورته ګران به شي اخر پخلا کول